miercuri, 20 februarie 2008

hm

asudam.si cantam.si radeam.pana in secunda aia,stiam ce e secunda.pana sa te vad,cunosteam si eu, ca omul palid si frant, ce e lumea de deasupra.stiam . faceam din asta fatada si nu-mi parea rau cand ma retrageam in minele din camere umede si propice.... acum.. acum, dragul meu... regasirea in astfel de locatiuni... e cu atat mai grea... cu atat mai duble sint planarile de vise deasupra capului meu, suflul mai lipsit de suflet, golul mai plin. e asa de greu sa stii ca ai corp si nu e al tau. e atat de greu sa stii ca ai si tu ratiune dar de fapt nu e a ta, sa stii ca ai iubire dar ca vine prin pereti...
nu stiu cat ai sa mai rezisti dragul meu...cu toate ca eu sunt egoist si 'sperator' si cred ca ai sa o faci..
nu stiu cat ai sa mai rezisti acolo, departat, si totusi langa mine. spuneai ca ai sa ma astepti oricat. cat cantareste oricatul...nu mai stiu. incepe sa-mi fie frica de tot ce fac, de tot ce sunt.
spune-mi sa sper. si fara rusine... si spune-mi sa nu mai curg lacrimi din mine. da, curg lacrimi din mine. eu sa nu mai curg. dragul meu.

Niciun comentariu: